Het filmpje over de Ragdoll.

De Bengaal vond ik ook erg leuk! Zeker grappig om te horen dat niet alle katten miauwen.

Nog een favoriet, de Britse korthaar. Ik vind die bolle/ronde kopjes zo ontzettend lief!

De mensen van de fokkerij waar wij onze Ragdolls vandaan hebben fokken sinds een aantal maanden ook de Savannah, ik vind het erg indrukwekkende dieren om te zien.

Laten we beginnen met een foto uit de oude doos, hier waren de broertjes ongeveer 4,5 maand oud. 

Beau is inmiddels een stuk grijzer en lijkt elke dag een beetje meer op Lara, onze oudere Ragdoll. 

Ben heeft nu een grote donkere vlek op zijn rug (met een soort van witte streep?) en zijn staart, pootjes, oren en het ''maskertje'' zijn stukken donkerder geworden. 

Onze ragdolls zijn echte huismussen. Lara heeft in haar jongere jaren wel buiten rondgelopen maar nadat we naar een drukkere buurt zijn verhuisd vonden we dan niet meer verantwoord. Ragdolls kunnen namelijk erg eigenwijs zijn en gaan niet snel voor een auto aan de kant. Beau en Ben zijn in een ver verleden ook wel een keertje buiten geweest (dat kun je hier teruglezen) maar sindsdien hebben ze geen poot buiten de deur gezet. We hebben toentertijd wel twee kattentuigjes gekocht maar die zijn vervolgens ongebruikt ergens achterin een kast beland. Onze buren hebben sinds een aantal weken twee kittens en lopen sinds kort met behulp van een kattentuigje met ze door de straat. Aangezien wij ook wel een exemplaar hadden liggen, vonden we het wel een poging waard! We besloten Beau als proefkonijn te gebruiken, aangezien hij wel de durfal is van de drie.

Helaas is het tuigje in kitten formaat inmiddels veel te klein voor ze, maar we hadden gelukkig ook een maat groter meegenomen. Het tuigje is van het merk Trixie en heeft ons -nou ja, mijn ouders- 4,95 euro gekost. Het is sowieso aan te raden een tuigje te kiezen met een bandje rondom de hals én de borst, aangezien de nek van een kat niet zo sterk is als die van een hond.


En zo zag het er uiteindelijk uit. Gelukkig vond Beau het tuigje verder niet vervelend of eng. Het was even wennen voor hem dat hij vast zat en dus niet zoveel bewegingsvrijheid had als anders, maar op een gegeven moment vond hij dat wel best allemaal.






Toen Beau echter weer veilig achter het hek zat wilde hij het liefst weer verder wandelen. Een eindje lopen met de kat is dus zeker wel voor herhaling vatbaar! Ik was eerst wel bang dat hij op de grond zou gaan zitten om vervolgens geen poot te verroeren, maar dat was gelukkig niet het geval. Beau huppelde vrolijk rond en vond al die nieuwigheid fantastisch. We zijn benieuwd of de andere katten er ook zo over zullen denken...

  (boven oud, onder nieuw)

Ben en Beau zijn inmiddels al een tijdje bij ons, maar dat je met katten nooit uitgeleerd raakt lijken ze ons maar al te graag onder de neus te wrijven. Zo hebben de jongens al enkele weken last van een vettige plek op hun staart, en wij hadden echt geen flauw idee hoe ze eraan waren gekomen. We hadden het met eerdere katten/poezen nooit meegemaakt, en gaven al snel de arme hond de schuld met haar 'lebberaanvallen'. Dat de broertjes last hadden van een katerstaart, daar kwam ik pas achter toen ik uit interesse informatie opzocht over de vacht van een Ragdoll. Vette plek, aanzet van de staart, talgklieren en een samengeplakte haarmassa? Dat klonk wel heel erg bekend! Maar de vraag die ik Google altijd stel wanneer ik iets ontdek wat ik niet leuk vind was als volgt: Hoe kom ik -of eigenlijk de katten- er weer vanaf?

Als het op onze Ragdolls en hun verzorging aankomt, ben ik degene die de vacht voor haar rekening neemt. De vacht van een Ragdoll is halflang en redelijk makkelijk om te onderhouden. Het wordt aanbevolen om ze 1 keer in de week te kammen om losse haren te verwijderen en klitten te voorkomen. Ik heb ergens weleens gelezen dat hun vacht niet klit omdat het zo zacht is en dat ze ook geen last krijgen van haarballen, maar dat is helaas niet waar. Al onze katten hebben weleens last van (kleine) klitten, al is het momenteel alleen Lara die zo nu en dan last heeft van een haarbal. Desalniettemin kan een regelmatige kambeurt veel narigheid voorkomen, vandaar dat het me wel leuk lijkt om te laten zien wat voor kammen en hulpmiddelen ik gebruik!

Van links naar rechts zie je hier een kam met grove en kromme tanden, een schaar, een kam met medium tanden en een vlooienkammetje. Toen Beau en Ben nog wat kleiner waren ben ik overigens begonnen met een heel klein borsteltje om ze het kammen stapsgewijs aan te leren. Helaas heeft dat bij Beau geen vruchten afgeworpen, bij hem staat een kambeurt zo ongeveer gelijk aan een week zonder voer. (Niet dat hij dat ooit heeft meegemaakt natuurlijk, maar hij is een ster in overdrijven).

De kam met de grove tanden is ideaal voor het kammen van de katten. Meestal ben ik geen andere kam nodig, aangezien deze heel grondig zijn werk doet en bovendien ook erg lekker in de hand ligt. De vlooienkam gebruik ik trouwens alleen wanneer er vuil in hun vacht zit wat er met de andere kammen niet uit te halen is.

De medium kam gebruik ik niet altijd, maar het is een fijne kam om de laatste losse haren mee te verwijderen nadat ik klaar ben met de grove kam. Wanneer een kat last heeft van een klitje probeer ik deze voorzichtig met mijn vingers 'losser' te maken zodat ik de klit eruit kan kammen, maar wanneer dit niet lukt (meestal zijn ze dan al aardig vervilt) gebruik ik de medium kam in combinatie met de schaar. Ik zorg dat de kam onder de klit komt te zitten zodat ik niet per ongeluk in de huid knip, en knip vervolgens de klit uit de vacht.

Naast de gebruikelijke kambeurt controleren we geregeld tijdens het aaien van de katten hun vacht, vooral Beau en Ben hebben dikwijls last van klitjes onder de oksels. Gelukkig kan ik ze alledrie zonder kleerscheuren kammen (zelfs onze niet zo kleine diva Beau geeft zich na een tijdje tegenstribbelen wel gewonnen). Al moet ik wel zeggen dat Ragdolls sowieso niet erg gewelddadig zijn, bij die van ons blijft het over het algemeen bij tegenstribbelen en heel soms wat gemiauw. Wanneer ze er echt geen zin (meer) in hebben laat ik ze echter wel met rust, je kunt het beste stress vermijden en je kat/poes kammen wanneer hij/zij rustig is!

Het is dus nog even afwachten hoe het aflloopt met Ben en zijn 'sproei-probleem'. Advies is zeker welkom, ik blijf het een beetje vreemd vinden dat hij alleen in mijn kamer sproeit en verder nergens anders. We staan in ieder geval open voor tips!