Ben die heerlijk op mijn bed ligt (toen het nog mocht...)

Toen we er twee katertjes bij namen, had ik er geen moment bij stilgestaan dat geslachtsrijp worden en sproeien schijnbaar hand in hand gaan bij katers. Oké, Beau heeft nergens last van, het was Ben die tot mijn verbazing opeens een royale plas op mijn bed achterliet. 'Een ongelukje' dacht ik nog, of misschien was hij boos omdat ik ze die ochtend een flinke kambeurt had gegeven. Maar de volgende dag deedt hij het weer en die dag daarop was mijn gordijn aan de beurt. Tjah, en dat waren me nét iets te veel ongelukjes.

Gek genoeg doet hij het alleen op mijn kamer. Na wat research en een mailtje aan de fokker van onze Ragdolls kwam ik er al snel achter dat er aangeraden wordt je kat te castreren voor hij het gedrag aan gaat leren (of voor ze geslachtsrijp worden, maar daar was het een beetje te laat voor). Aangezien ik later eigenlijk wel een nestje wil meemaken en daarvoor Ben op het oog had, was ik hier een beetje huiverig voor. Momenteel heb ik (en de rest van mijn menselijke huisgenoten) de kamerdeur gewoon dicht en dat werkt prima. Ben heeft er zelf wel vrede mee en gaat wel lekker in zijn kattenmandje op de hal liggen. Ook Lara is geen probleem zodra ze haar plekje gevonden heeft, het is alleen Beau die miauwend en zwaar in paniek rondrent omdat hij opeens niet meer onverstoorbaar bij iedereen kan binnenvallen. Hij blijft een grote stoere kat met een heel klein hartje.